Diagnostyka zmian zapalnych, szczególnie u dzieci, jest podstawowym zastosowaniem badania USG płuc. Pozwala ono postawić właściwe rozpoznanie jednocześnie nie narażając pacjenta na promieniowanie rentgenowskie. Brak szkodliwości badania USG powoduje, że jest to metoda z wyboru w diagnostyce płuc u kobiet w ciąży.

Badanie USG nie tylko umożliwia rozpoznawanie zmian zapalnych, ale również może zasugerować ich rodzaj. W przypadku obecności charakterystycznych cech w obrazie USG badający może różnicować typowe zapalenie bakteryjne od zapalenia atypowego i wirusowego, a u niektórych pacjentów także zapaleń grzybiczych. Bardzo ważne jest, że badanie to pozwala stwierdzić obecność powikłań czyli ropnia płuca i ropniaka opłucnej co ma ogromne znaczenie dla wyboru odpowiedniego leczenia.

Pomimo olbrzymich zalet badanie USG płuc tak jak inne metody ma swoje ograniczenia. Najważniejszym z nich jest brak możliwości oceny patologii położonych w głębokich partiach płuc w sytuacji gdy zmiany te nie przylegają do ich powierzchni. Uważa się, że aż 97,5% zmian istotnych klinicznie ma kontakt z powierzchnią opłucnej i jest widoczna w badaniu USG. Badanie to jednak nie może zastąpić badania rentgenowskiego w badaniach przesiewowych u osób dorosłych ponieważ nie pozwala w pełni wykluczyć obecności zmian nowotworowych w głębszych partiach płuc. Badanie rentgenowskie polega na ocenie pochłaniania promieniowania rentgenowskiego przez ludzkie tkanki przenika więc przez płuca na pełnej głębokości. Obie metody się uzupełniają. W pewnych sytuacjach klinicznych USG płuc jest lepszym wyborem, w innych to badanie rentgenowskie pozwoli postawić trafną diagnozę. Znajomość zalet i ograniczeń każdej z metod pozwala lekarzowi podjąć decyzję jakie badanie będzie odpowiedniejsze dla konkretnego pacjenta.